چگونه عکس‌های واضح ثبت کنیم؟

چگونه عکس‌های واضح ثبت کنیم؟

هر عکاسی دوست دارد عکس های واضحی بگیرد. در این مقاله نحوه ثبت جزئیات شارپ‌تر در هر عکس، با نکات مهم آورده شده است. پس تا پایان با این مقاله آکادمی هورشید همراه ما باشید…

ممکن است زمانیکه شما از یک لحظه خاص عکس می گیرید؛ تصاویر شما تار یا از فوکوس خارج شوند. بنابراین، در این مقاله آکادمی هورشید، نکاتی را به شما یادآوری می کنیم که به شما در ثبت تصاویر عکس‌های شارپ کمک می‌کنند.

پس بیایید اول با این دلایل شروع کنیم که چرا یک تصویر ممکن است تار شود؟

همانطور که می دانید؛ سرعت شاتر طولانی می تواند هرگونه لرزش وارد شده به دوربین را ثبت کند که همین موضوع باعث ثبت یک تصویر تار می‌شود و یا سوژه شما ممکن است در حال حرکت باشد و باعث تاری حرکت شود که با سرعت شاتر طولانی این تاری سوژه بدتر می‌شود.

همچنین گرفتن فوکوس ضعیف منجر به ثبت تصویر تار می‌شود. یا حتی ممکن است لنز بدی داشته باشید یا لنزی داشته باشید که قادر به تولید عکس های واضح نباشد. راستی ISO شما می تواند روی یک عدد بسیار بالا تنظیم شود که منجر به نویز زیاد و از دست دادن جزئیات می‌شود.

برای حل این مشکلات، باید همه آنها را به طور همزمان حل کنید، که به دستیابی به وضوح مطلوب کمک می کند. چند دلیل دیگر برای تار شدن عکس ها نیز وجود دارد که در زیر به آنها خواهم پرداخت.

نحوه گرفتن عکس های شارپ

1. ISO را مناسب را تنظیم کنید.

سعی کنید دوربین خود را روی کمترین مقدار ISO برای مثال عدد 100 یا کمتر تنظیم کنید. به یاد داشته باشید که ISO پایه دوربین با بالاترین کیفیت تصاویر را با حداکثر وضوح تولید می کند. هر چه ISO یا حساسیت سنسور بالاتر باشد، نویز بیشتری در تصویر خواهید دید.

2. رابطه سرعت شاتر با فاصله کانونی را رعایت کنید.

اگر لنز زومی دارید که از 100 میلی‌متر فراتر می‌رود، توصیه می‌کنم از این رابطه استفاده کنید، که بیان می‌کند سرعت شاتر باید معادل فاصله کانونی تنظیم‌شده روی لنز یا سریع‌تر باشد. به عنوان مثال، اگر لنز خود را 125 میلی متر زوم کرده اید، سرعت شاتر شما باید حداقل 1/125 ثانیه باشد.

برای دوربین های نیکون با ضریب برش 1.5 برابر، فقط نتیجه را در 1.5 ضرب کنید، در حالی که برای دوربین های کنون، در 1.6 ضرب کنید. اگر لنز زوم 18 تا 135 میلی‌متری دارید، «حداقل سرعت شاتر» را روی طولانی‌ترین محدوده کانونی لنز (135 میلی‌متر)، که 1/200 ثانیه است، تنظیم کنید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

50mm در Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/75 (50mm x 1.5)

100mm در Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/150 (100mm x 1.5)

150mm در Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/225 (150mm x 1.5)

200 میلی متر در Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/300 (200mm x 1.5)

300 میلی‌متر در Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/450 (300mm x 1.5)

به یاد داشته باشید که این فقط بر تاری ناشی از لرزش دوربین تأثیر می گذارد. اگر از سوژه‌ای در حال حرکت سریع عکس می‌گیرید، ممکن است برای گرفتن عکسی واضح به سرعت شاتر سریع‌تر از این هم نیاز داشته باشید.

3. اولویت دیافراگم

وقتی در نور کم عکس می‌گیرم، 99 درصد مواقع، در حالت اولویت دیافراگم عکاسی می‌کنم و دیافراگم را روی بازترین حالت لنزم قرار میدم. حداکثر دیافراگم، یعنی کوچکترین عدد  f این معمولاً بسته به لنز در محدوده f/1.4 تا f/5.6 است. دوربین به‌طور خودکار صحنه را بررسی می‌کند و حدس می‌زند که سرعت شاتر چقدر باید باشد تا تصویر را به درستی در معرض دید قرار دهد. شما به راحتی می توانید حدس دوربین را با جبران نوردهی تنظیم کنید. بنابراین، دوربین خود را روی حالت اولویت دیافراگم قرار دهید و دیافراگم را روی کمترین عدد f تنظیم کنید.

نورسنجی خود را روی “Matrix” در Nikon یا “Evaluative” در Canon تنظیم کنید تا کل صحنه برای تخمین سرعت شاتر صحیح ارزیابی شود.

4. سرعت شاتر را به اندازه کافی سریع انتخاب کنید.

بعد از اینکه دوربین خود را روی اولویت دیافراگم تنظیم کردید و حالت نورسنجی مناسب را انتخاب کردید، آن را به سمت سوژه ای که می خواهید عکس بگیرید ببرید و شاتر را تا نیمه فشار دهید. انجام این کار باید سرعت شاتر را در پایین منظره یاب به شما نشان دهد.

اگر سرعت شاتر 1/100 یا بیشتر را نشان می‌دهد، باید آماده ثبت عکس باشید، مگر اینکه چیزی در عکس شما به سرعت در حال حرکت باشد. یک یا دو تصویر بگیرید و ببینید آیا تصویر شما تار می شود یا خیر. من معمولاً تصاویر خود را در پشت دوربین 100٪ بررسی می کنم و مطمئن می شوم که هیچ چیز تار نباشد. اگر چیزی در عکس شما تار است – کل تصویر یا فقط یک سوژه با حرکت سریع – از سرعت شاتر سریعتری مانند 1/200 یا 1/500 ثانیه استفاده کنید.

از طرف دیگر، اگر سرعت شاتر زیر 1/100 باشد، ممکن است به این معنی باشد که شما به سادگی نور کافی ندارید. اگر در داخل خانه هستید، باز کردن پنجره ها برای ورود مقداری نور یا روشن کردن چراغ ها به افزایش سرعت شاتر کمک می کند.

5. از ISO بالا در محیط های تاریک استفاده کنید.

اگر همچنان تصاویری تار دریافت می کنید، سعی کنید دوربین را بدون تکان دادن زیاد ثابت نگه دارید و عکس دیگری بگیرید. اگر کمکی نکرد، سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای گرفتن عکس های واضح تنظیم کنید و در عوض ISO خود را افزایش دهید. می توانید این کار را از طریق ایزو خودکار یا افزایش دستی ISO انجام دهید. در محیط‌های تاریک، استفاده از ایزوی بالا برای دستیابی به سرعت شاتر به اندازه سریع کاری غیرعادی نیست. اگرچه این کار نویز/دانه بیشتری به عکس اضافه می‌کند، اما به نظرم بهتر از گرفتن یک تصویر تار است.

7. دوربین خود را ثابت نگه دارید.

در حالی که دوربین خود را در دست می گیرید، بین سرعت شاتر دوربین و تصاویر تار ارتباط مستقیم وجود دارد. هرچه سرعت شاتر بیشتر باشد (مخصوصاً کمتر از 1/100 ثانیه)، شانس برای تصاویر محوتر بیشتر می شود. چرا؟ زیرا هنگام در دست گرفتن دوربین، عواملی مانند حالت ایستادن، تنفس، تکنیک نگه داشتن دوربین در دست، نقش بسیار زیادی در تثبیت دوربین و تولید تصاویر بدون لرزش دارند.

به این فکر کنید که تفنگ را روی دست خود گرفته اید. شما نمی خواهید در حین شلیک به اطراف حرکت کنید و باید تا حد امکان ثابت و پایدار بایستید، بدنه را محکم به شانه بکشید، بازدم کنید و سپس شلیک کنید. همین تکنیک برای عکاسی شما صدق می کند، به خصوص زمانی که باید با سرعت شاتر پایین دست و پنجه نرم کنید.

توصیه می‌کنم دوربین را درست مانند تفنگ بگیرید (به جز اینکه دست راستتان به جای ماشه روی شاتر می‌رود)، در حالی که یکی از پاهایتان در جلو باشد و تعادل بدنتان در هر دو پا پخش شده باشد. من شخصاً هنگام عکاسی با سرعت شاتر طولانی به صورت دستی، مانند 1/10 ثانیه، بازدم را بیرون می دهم و این به من کمک می کند تا تصاویر واضح تری داشته باشم. آن را امتحان کنید و ببینید که چگونه برای شما کار می کند.

8. با دقت روی موضوع خود تمرکز کنید.

یاد بگیرید که چگونه به درستی تمرکز کنید و با مشکلات تمرکز روبرو شوید. این مورد بسیار مهم است، زیرا فوکوس دوربین شما مستقیماً بر وضوح تصویر تأثیر می گذارد. اولین چیزی که باید یاد بگیرید این است که چگونه بین لرزش/تار شدن دوربین و مشکل فوکوس تفاوت قائل شوید. اگر سوژه در تصویر شما تار است، اما چیزی نزدیک به دوربین یا دورتر کاملاً در فوکوس و واضح است، به احتمال زیاد مشکل فوکوس است. اگر کل تصویر تار است و هیچ چیز واضح نیست، به طور کلی به دلیل استفاده بیش از حد طولانی از سرعت شاتر دستی است و در نهایت، اگر یک شی با حرکت سریع در عکس شما در جهت حرکت تار/خطوط باشد، سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع نیست که حرکت سوژه را حذف کند. این یک مشکل تمرکز نیست؛ از سرعت شاتر بالاتر استفاده کنید!

کمبود نور می تواند باعث اختلال در فوکوس خودکار شود و در نتیجه فوکوس نادرست توسط دوربین به دست آید. مطمئن شوید که نور کافی برای فوکوس دوربین شما وجود دارد.

نقطه فوکوس مرکزی به طور کلی دقیق ترین نقطه در دوربین ها است. اگر در به دست آوردن فوکوس مشکل دارید زیرا نقطه تمرکز شما جای دیگری است، توصیه می کنم آن را به مرکز، فوکوس و ترکیب مجدد برگردانید.

9. حرکت را در سوژه خود کاهش دهید.

اگر از شخصی عکس می گیرید، به او بگویید در حین عکس گرفتن ثابت بماند و حرکت نکند. هنگامی که با سرعت شاتر آهسته کار می کنید، حتی اگر همه کارها را به درستی انجام دهید، ممکن است تصاویر شما همچنان تار شوند فقط به این دلیل که سوژه شما در حالی که شاتر باز بوده حرکت کرده است. به این حالت تاری حرکت می گویند. گاهی اوقات افراد تأثیر تاری حرکت را دوست دارند، مخصوصاً برای اشیاء پرسرعت مانند اتومبیل. برای بازتولید این افکت در دوربین خود، دوربین خود را روی حالت اولویت شاتر قرار دهید، سپس شاتر خود را روی 1/60 ثانیه یا کمتر تنظیم کنید. از سوژه خود بخواهید دست خود را به سرعت حرکت دهد، در حالی که بدن را حرکت نمی دهد. نتیجه باید تصویر واضحی از بدن فرد باشد، در حالی که یک تاری حرکتی روی دست او وجود دارد.

بنابراین، اگر می خواهید تاری حرکتی داشته باشید، از سرعت شاتر طولانی مانند 1/10 ثانیه یا حتی چند ثانیه استفاده کنید (البته اگر از سه پایه و ریموت شاتر (ریموت شاترهای متنوعی در وب سایت برای ثبت این عکس ها موجود است) استفاده می کنید). اما اگر می خواهید هنگام عکس گرفتن از افراد یا اقدامات از تاری حرکت در عکستان جلوگیری کنید، بنابراین مطمئن شوید که از سرعت شاتر به اندازه کافی سریع استفاده می کنید.

10. از لنزهای سریع استفاده کنید.

یک لنز پرایم سریع خوب مانند لنزهای Nikon 35mm f/1.8 DX یا 50mm f/1.4 / f/1.8 بگیرید. تعداد بسیار کمی از لنزهای زوم می توانند به همان کیفیت اپتیکال لنزهای پرایم دست یابند، زیرا لنزهای پرایم طراحی ساده تری دارند و برای عملکرد تنها یک محدوده کانونی بهینه شده اند. اگرچه توانایی بزرگنمایی را از دست می دهید، لنزهای پرایم بسیار سریعتر(به دلیل بازترین محدوده دیافراگم) از بسیاری از لنزهای زوم هستند و گزینه های عالی برای عکاسی در نور کم و پرتره هستند.

11. دیافراگم مناسب را انتخاب کنید.

دیافراگم نیز در دستیابی به وضوح مناسب نقش دارد. برای عکاسی منظره، من بیشتر از دیافراگم بین f/8 و f/11 استفاده می کنم، در حالی که برای پرتره، بسته به کاری که می خواهم با پس زمینه انجام دهم، از دیافراگم های f/1.4 تا f/8 استفاده می کنم. معمولا بیشتر لنزها بین f/5.6 و f/8 شارپ ترین هستند.

12. لنزهای خود را تمیز کنید.

یادمه که یه بار یه عکاس آماتور با من تماس گرفت و از من راهنمایی خواست که چه کاری می تونه انجام بده تا کنتراست و وضوح بیشتری به تصاویرش بده. وقتی جلوی لنزش رو دیدم، بلافاصله پیشنهاد تمیز کردن لنزش رو دادم. اونقدر کثیف بود که نمی‌تونستم باور کنم با اون لنز عکس میگیره. یه عنصر کثیف و چرب قشنگ جلوی لنز، تضمینی واسه فوکوس نادرست دوربین و کنتراست ضعیف تصویره. اگر نمی‌دانید که برای تمیز کردن لنز دوربینتان از چه وسیله ایی باید استفاده کنید؛ پیشنهاد می کنم به وب سایت هورشید شاپ مراجعه کنید.

13. در نور کم از سه پایه استفاده کنید.

یک سه پایه برای موقعیت های کم نور تهیه کنید. برای عکاسی از سوژه های جالب در شب، یک سه پایه محکم ضروری است! سه پایه ارزان قیمتی که برای دوربین های سبک طراحی شده است را نخرید، بلکه روی یک سه پایه سنگین و محکم که بتواند DSLR یا دوربین پیشرفته بدون آینه شما را تحمل کند، سرمایه گذاری کنید. داشتن تایمر خودکار در دوربین و یا ریموت شاتر نیز برای به حداقل رساندن لرزش دوربین بسیار بسیار مفید است.

امیدوارم این مقاله آکادمی هورشید در مورد نحوه گرفتن عکس های شارپ با DSLR یا دوربین بدون آینه به شما کمک کرده باشد؛ اگر سوال و یا نظری درمورد این مقاله دارید در قسمت نظرات، نظر و یا سوال خود را برای ما بنویسید.