چگونه به عکس‌های منظره حس مقیاس ببخشیم؟

چگونه به عکس‌های منظره حس مقیاس ببخشیم؟

آیا تا به حال پیش آمده که عکسی فوق‌العاده از یک منظره بگیرید، اما بینندگان آن‌طور که انتظار دارید واکنش نشان ندهند؟ شما تصویری با ترکیب‌بندی دقیق و نوردهی مناسب ثبت می‌کنید، اما مخاطبان به راحتی از کنار آن عبور می‌کنند. چرا این اتفاق برای عکس‌های منظره شما می افتد؟ اگر شماهم به دنبال جواب این سوال هستید پس تا انتهای این مقاله آکادمی هورشید همراه ما باشید.

 

 

یکی از دلایل این اتفاق، نبود حس مقیاس در عکس‌های منظره است. وقتی بیننده نتواند اندازه‌ی واقعی عناصر موجود در تصویر را درک کند، تأثیرگذاری عکس کاهش می‌یابد. اما چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟ در ادامه، چند تکنیک ساده و کاربردی را بررسی می‌کنیم.

 

 

به یاد داشته باشید که یک تصویر تنها نمایش دو بعدی از یک صحنه است و درک درست آن برای بیننده دشوار است. به عنوان مثال، ممکن است عکسی از چند صخره داشته باشید، اما ممکن است برای بیننده واضح نباشد که این صخره ها ۷ فوت ارتفاع دارند یا ۷۰۰ فوت.

 

 

روش‌های مؤثر برای ایجاد حس مقیاس در عکاسی منظره

۱. استفاده از اشیای آشنا
برای اینکه بیننده بتواند ابعاد واقعی یک منظره را درک کند، کافی است از عناصری در تصویر استفاده کنید که برای او قابل تشخیص باشند. این عناصر می‌توانند یک درخت، یک ساختمان، یک فانوس دریایی یا حتی یک خودرو باشند. وقتی این اشیا در عکس حضور دارند، مخاطب می‌تواند مقیاس واقعی مناظر اطراف را راحت‌تر درک کند.

۲. اضافه کردن انسان به تصویر
یکی از قوی‌ترین راه‌ها برای نمایش مقیاس، استفاده از پیکر انسان در عکس است. ما انسان‌ها به طور طبیعی در تشخیص چهره‌ها و اجسام انسانی بسیار ماهر هستیم. حضور یک فرد در عکس می‌تواند به راحتی اندازه‌ی کلی صحنه را برای بیننده مشخص کند.
اگر عکاس منظره هستید، ممکن است عادت داشته باشید افراد را از کادر حذف کنید. اما در برخی موارد، نگه‌داشتن آن‌ها در تصویر می‌تواند حس عظمت و مقیاس محیط را به شکل چشمگیری تقویت کند.

۳. استفاده از حیوانات یا پرندگان
در بسیاری از مناظر طبیعی، اضافه کردن یک یا چند پرنده یا حیوان در فاصله‌ای مناسب می‌تواند حس عمق و مقیاس را افزایش دهد. مثلا، یک گله گوسفند در دامنه‌ی کوه یا پرندگانی که در ارتفاعی مشخص پرواز می‌کنند، می‌توانند به مخاطب در درک ابعاد واقعی صحنه کمک کنند.

۴. ترکیب عناصر بزرگ و کوچک در تصویر
برای ایجاد حس مقیاس، می‌توان از ترکیب عناصر کوچک و بزرگ در کادر استفاده کرد. مثلا، قرار دادن یک سنگ کوچک در پیش‌زمینه و یک کوه در پس‌زمینه، به درک بهتر عمق و بزرگی صحنه کمک می‌کند. این تکنیک باعث می‌شود چشم بیننده بتواند فاصله و اندازه‌ها را به شکل طبیعی‌تری ارزیابی کند.

۵. استفاده از خطوط هدایتگر
خطوط هدایتگر یکی از ابزارهای قدرتمند در ترکیب‌بندی عکس هستند. استفاده از مسیرها، رودخانه‌ها، جاده‌ها یا حتی خطوط در ابرها می‌تواند چشم بیننده را به سمت نقاط اصلی تصویر هدایت کند و درک مقیاس را آسان‌تر کند.

نتیجه‌گیری

ایجاد حس مقیاس در عکاسی منظره می‌تواند تفاوت زیادی در جذابیت عکس‌های شما ایجاد کند. با استفاده از اشیای آشنا، افراد، حیوانات، ترکیب‌بندی مناسب و خطوط هدایتگر، می‌توان عکس‌هایی ثبت کرد که بیننده را تحت تأثیر قرار دهد.

 

 

 

مورد دیگری که می‌توانید برای ایجاد حس مقیاس استفاده نمایید، پیکر انسانی است. موردی که شاید اگر عکاس منظره باشید خیلی راحت نباشد، و آن اضافه کردن اشخاص به تصاویرتان است. این یک ابزار فوق العاده قدرتمند است. ما انسان‌ها به طرز شگفت آوری در تشخیص اشخاص در تصاویر ماهر هستیم و از آن برای ایجاد حس مقیاس در کل صحنه استفاده می‌کنیم.

 

 

اگر یک عکاس منظره هستید. شما احتمالا زمان زیادی را صرف تلاش برای جلوگیری از قرار گرفتن اشخاص در تصاویرتان می‌کنید.

شما احتمالا از افراد همراه خود می‌خواهید که از کادر بیرون بروند. یا ممکن است زمان زیادی منتظر بمانید تا اشخاص جابجا شوند. اما گاهی اوقات – برای ایجاد این حس مقیاس – ممکن است بهتر باشد آن اشخاص را در تصویر خود جای دهید.

 

 

نظر شما چیست؟ آیا تا به حال از این تکنیک‌ها در عکاسی منظره استفاده کرده‌اید؟ تجربیات خود را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید و این مقاله را با دوستان علاقه‌مند به عکاسی به اشتراک بگذارید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

سایر مقالات