مقایسه دوربین های بدون آینه و DSLR

هنگامی که دوربین‌های بدون آینه برای اولین بار در سال 2009 وارد بازار شدند، به یک حریف بالقوه برای دوربین های قدرتمند DSLR تبدیل شدند (پادشاه فعلی دنیای عکاسی از نظر افکار عمومی) سپس یک بحث شدید در دنیای عکاسی در مقایسه دوربین‌های بدون آینه و DSLR مطرح شد. کدام برتر است؟ هم دوربین‌های بدون آینه و هم دوربین‌های DSLR با جدیدترین نوآوری‌ها در فناوری دوربین به تکامل و پیشرفت خود ادامه می‌دهند. در این مقاله آکادمی هورشید به نکات و مقایسه دوربین های بدون آینه در مقابل dslr خواهیم پرداخت. در پایان باید ایده خوبی داشته باشید که آیا دوربین دیجیتال بدون آینه یا DSLR برای شما بهتر است؛ پس تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

تفاوت بین دوربین بدون آینه و DSLR چیست؟

DSLR مخفف بازتاب دیجیتال تک لنز( Digital Single Lens Reflex) است. این نسخه دیجیتالی یک دوربین SLR فیلم است، به این معنی که از یک سنسور تصویربرداری دیجیتال به جای فیلم عکاسی برای گرفتن تصاویر استفاده می کند. نور از طریق لنز وارد می شود که از آینه ای با زاویه 45درجه در بدنه دوربین منعکس می شود که نور را به منظره یاب می تاباند. وقتی روی شاتر کلیک می‌کنید، آینه از مسیر خارج می شود و سنسور دیجیتال را در معرض دید قرار می‌دهد که نور را جذب کرده و تصویر را ثبت می‌کند.

در مقابل، دوربین های بدون آینه، آینه ندارند. با استفاده از این دوربین ها، نور از لنز عبور می کند و مستقیماً روی سنسور قرار می گیرد تا پردازش شود. سپس یا بر روی مانیتور پشت دوربین یا در منظره یاب الکترونیکی (در اصل یک مانیتور بسیار کوچک است)، نمایش داده می شود. این بار، هنگامی که عکس می گیرید، دوربین به سادگی آنچه را که در آن لحظه از زمان روی سنسور وجود دارد، ضبط می کند.

برای مقایسه کامل این دو، بیایید نگاهی به تفاوت آنها در مورد مهم ترین مشخصات و ویژگی های این دوربین ها بیندازیم:

اندازه و وزن

اندازه و وزن همیشه در مورد دوربین ها مهم هستند. در بیشتر موارد، شما از دوربین ها در شرایطی استفاده خواهید کرد که احتمالاً نیاز به حرکت در اطراف دارید، بنابراین هرچه دوربین قابل حمل تر باشد، بهتر است. یکی از نکات اصلی فروش زیاد دوربین های بدون آینه نسبت به دوربین های DSLR، قابل حمل بودن و وزن بدنه بسیار سبک تر آن است. اما همیشه دوربین های بدون آینه سبک نیستند، زیرا وزن اکثر لنزهای بدون آینه تقریباً با لنزهای DSLR برابر است؛ در مقابل دوربین‌های DSLR معمولاً بزرگ‌تر و سنگین‌تر از دوربین‌های بدون آینه خود هستند، زیرا به یک آینه و بدنه آن، یک پنتا پریسم و یک آینه فوکوس خودکار ثانویه و همچنین سایر بخش‌های سیستم فوکوس خودکار نیاز دارند.

لنزها

از آنجایی که دوربین‌های DSLR برای طولانی‌ترین مدت در بازار کهنه‌کار بوده‌اند، بدیهی است که آنها لنزهای گسترده‌تری دارند که می‌توانید از بین آنها انتخاب کنید. اما از آنجایی که محبوبیت دوربین های بدون آینه همچنان در حال افزایش است، لنزهای ارائه شده آنها اکنون به سرعت در حال افزایش است و همچنین تنوع و کیفیت بسیار خوبی هم دارند.

عمر باتری

بدون آینه در اینجا در مقابل دوربین های DSLR کوتاه می آید، که می تواند یک نگاتیو بزرگ برای عکاسانی باشد که برای مدت طولانی در میدان عکاسی می کنند. بدنه‌های دوربین بدون آینه کوچک‌تر با باتری‌های کوچک‌تر برابری می‌کنند، و حسگرهای دوربین بدون آینه همیشه فعال هستند، که می‌تواند عمر باتری را در یک لحظه کاهش دهد. اما با وجود باتری های اضافی که چندان گران نیستند؛ این مشکل بسیار کم رنگ خواهد شد. توجه کنید که این باتری ها و شارژر های usb که نیاز شما را در صورت نداشتن دسترسی به برق شهری رفع می کند، با بهترین کیفیت برای انواع مدل دوربین ها در وب سایت هورشید موجود هستند.

منظره یاب

برتری منظره یاب تا حدودی به سلیقه شخصی بین این دو سیستم باز می گردد. با استفاده از یک DSLR، تصویری که از طریق منظره یاب نشان داده می شود، همان چیزی است که در واقع از لنز می آید. آینه درون DSLR تصویر را تا منظره یاب منعکس می کند. همانطور که حتما حدس زده اید، سیستم دوربین بدون آینه آن آینه را ندارد، بنابراین تصویر منظره یاب به صورت الکترونیکی ایجاد می شود. منظره یاب الکترونیکی که در دوربین‌های بدون آینه اولیه یافت می‌شد، چندان عالی نبودند، وضوح پایین و کند بودند. اما در طول سال‌ها، این فناوری به قدری پیشرفت کرده است که بسیاری از عکاسان اکنون منظره‌یاب‌های با وضوح فوق‌العاده بالا را در دوربین‌های بدون آینه رده بالا ترجیح می‌دهند. آنها انعکاس واقعی تری از آنچه تصویر نهایی شما به نظر می رسد را نشان می دهند و همچنین به شما این امکان را می دهند که پیش نمایشی از تصویر خود را پس از گرفتن عکس مشاهده کنید.

عکسبرداری

بطور خلاصه و کوتاه سه عاملی که تعیین می‌کنند چقدر عکسبرداری دوربین در میدان آسان است، اندازه آن، توانایی آن در عکاسی در محیط‌های کم نور و قابلیت فوکوس خودکار آن است. در اینجا وجه تمایز بین دوربین‌های DSLR و بدون آینه، ترکیبی است. دوربین‌های بدون آینه به وضوح از نظر اندازه کوچکتر و سبک تر هستند، اما لنزهای حجیم اغلب تفاوت بین این دو طرح را نیز کاهش می دهند. با این حال، اگر به دنبال فشرده ترین و سبکترین سیستم ممکن هستید، بدون آینه سرمایه ای است که باید روی آن شرط بندی کنید.

در مورد فوکوس خودکار و عکاسی در نور کم، دوربین‌های DSLR از لحاظ تاریخی حکم فرما بوده‌اند، اما با عکاسی برخی از هیولاهای بدون آینه در نور کم مانند سونی a7s، این وضعیت شروع به تغییر کرده است. سیستم‌های فوکوس خودکار بدون آینه نیز بسیار بهبود یافته‌اند و دوربین‌هایی مانند Sony A6300 اکنون از سرعت فوکوس خودکار بی‌نظیری برخوردار هستند. با این حال، دوربین‌های DSLR همچنان برای فوکوس خودکار روی اهداف با حرکت سریع، که می‌توانند در عکاسی ورزشی یا حیات وحش حیاتی باشند، برتر هستند.

هم دوربین‌های DSLR و هم دوربین‌های بدون آینه می‌توانند کیفیت تصویر فوق‌العاده‌ای داشته باشند، تا حدی به این دلیل که هر یک از طراحی‌ها قادر به استفاده از جدیدترین و بهترین سنسورهای فول فریم موجود در بازار هستند. به هر حال اندازه سنسور بزرگترین عاملی است که کیفیت تصویر را تعیین می کند. در حالی که مواردی مانند فوکوس خودکار، عکاسی در نور کم و وضوح دوربین همگی بر کیفیت تصویر نهایی تأثیر می‌گذارند، هیچ یک از دوربین‌ها بر دیگری برتری ندارند. اگر بخواهید کیفیت تصویر را بین دو دوربین DSLR و بدون آینه در یک محیط کنترل شده مقایسه کنید، خواهید دید که تقریباً یکسان هستند.

همه اینها به این معنی است که به طور کلی هیچ تفاوت قابل تشخیصی بین کیفیت تصویر واضح در دوربین های DSLR و دوربین های بدون آینه وجود ندارد؛ مهم نیست که کدام را انتخاب کنید.

کیفیت ویدئو

ضبط ویدیو ویژگی‌ای است که این روزها هر دوربینی می‌تواند انجام دهد. دوربین‌های DSLR ممکن است طیف وسیعی از انتخاب‌ها را در مورد لنزها داشته باشند، اما فقط مدل‌های DSLR سطح بالا می‌توانند ویدیوهایی با کیفیت Ultra HD تولید کنند. به همین دلیل است که در این مورد، دوربین‌های بدون آینه دارای مزیت بیشتری هستند زیرا توانایی تولید چنین کیفیتی را حتی با برخی از مدل‌های مقرون به صرفه را دارند.

پخش تصویر و ویدئو

با وجود تفاوت‌هایی که بین دوربین‌های بدون آینه و دوربین‌های DSLR وجود دارد، آنها هنوز حد وسط خود را دارند. در این نبرد بین DSLR در مقابل بدون آینه، در پخش تصویر و ویدیو است که برنده مشخصی وجود ندارد. هر دو دارای LCDهای معمولی 3 اینچی هستند که برای کاربران کافی است.

هم دوربین‌های DSLR و هم دوربین‌های بدون آینه به کاربران این امکان را می‌دهند که تصاویر خود را از طریق خروجی HDMI به صفحه رایانه یا تلویزیون مشاهده کنند.

ویژگی های کاملتر دوربین های بدون آینه

دوربین‌های بدون آینه، صرف‌نظر از فرمت، تقریباً همیشه کوچک‌تر و سبک‌تر از دوربین‌های DSLR قابل مقایسه هستند، زیرا به جعبه آینه‌ای نسبتاً حجیم و سنگین و مکانیسم‌های مورد نیاز برای حرکت آینه بازتابی به داخل و خارج از مسیر نور نیاز ندارند. در نتیجه، قطعات متحرک کمتری دارند، نسبت به دوربین‌های DSLR سنتی کم‌صداتر عمل می‌کنند، و ذاتاً کمتر مستعد ایجاد لرزش‌های لرزشی هستند.

برترین دوربین‌های بدون آینه امروزی از EVF یا OLED EVF با رزولوشن بالا با نرخ تازه‌سازی فوق‌العاده سریع (60 بار در ثانیه و بالاتر) استفاده می‌کنند که پوششی درخشان، 100 درصدی، بزرگنمایی بالا و تصویری در سطح چشم ارائه می‌کنند که با اکثر منظره‌یاب‌های اپتیکال (OVF) رقابت می‌کند. ، و مشاهده مداوم را بدون خاموشی لحظه ای یاب حتی با روشن شدن شاتر فراهم کنید.

EVFها در دوربین‌های بدون آینه این مزیت را دارند که به کاربران اجازه می‌دهند پیش‌نمایش عکس‌های گرفته شده (کامل با اصلاحات نوردهی و تنظیمات سفارشی) را در زمان واقعی مشاهده کنند. برای مثال، نوشتن سوژه ها در نور بسیار کم، آسان تر می شود زیرا بهره به طور خودکار افزایش می یابد تا آنها را بیشتر نمایان کند.

دوربین‌های بدون آینه معمولاً شامل سیستم‌های فوکوس خودکار ترکیبی هستند که مزایای فوکوس خودکار تشخیص فاز سریع و قاطع روی سنسورPDAF و دقت تشخیص کنتراست AF (CAF) را با هم ترکیب می‌کنند و عملکرد فوکوس خودکار آنها را به سطحی فراتر از عملکرد دوربین‌های فوکوس خودکار می‌رسانند.

مزایای دیگر سیستم‌های ترکیبی CAF/PDAF در دوربین‌های بدون آینه شامل توانایی ارائه فوکوس خودکار مداوم و ردیابی فوکوس قبل و در حین نوردهی، یک فاکتور مهم در هنگام عکاسی تصاویر ثابت با نرخ‌های پشت سر هم بالا، یا گرفتن ویدیوی HD تمیز بدون قابل مشاهده یا شنیدن است.

دوربین های بدون آینه لایه بندی اطلاعات منظره یاب مانند تنظیمات دوربین، سطوح، هیستوگرام، پیک فوکوس و غیره را امکان پذیر می کنند و همچنین می توانند یک تصویر بزرگنمایی فوری از ناحیه فوکوس ارائه دهند و امکان پخش تصاویر و فیلم ها را در EVF فراهم کنند.

دوربین‌های بدون آینه با استفاده از آداپتورهای نصب ساده برای گسترش آرایه نوری دوربین، امکان استفاده یکپارچه از لنزهای منبع باز موجود را فراهم می‌کنند. امکانات شامل نصب لنز از سیستم‌های لنز دیگر، لنزهای فاصله‌یاب کلاسیک و لنزهایی از سیستم‌های منسوخ یا مبهم است.

فاصله کوتاه‌تر پشت فلنج (نصب تا سنسور) دوربین‌های بدون آینه، طراحی لنزهای با کیفیت بالا، به‌ویژه زاویه‌های عریض را آسان‌تر می‌کند، که روشنایی بهتر لبه‌ها و گوشه‌ها و راندمان انتقال نور بیشتر را فراهم می‌کند.

سیستم‌های فوکوس خودکار ترکیبی در دوربین‌های بدون آینه، ناحیه وسیع‌تری از سنسور را پوشش می‌دهند و قابلیت فوکوس خودکار را به لبه‌ها و گوشه‌های قاب نزدیک‌تر می‌کنند و انعطاف‌پذیری کلی AF را افزایش می‌دهند.

دوربین‌های بدون آینه Live View پیوسته را از طریق LCD یا EVF ارائه می‌کنند و با استفاده از هر یک از سیستم‌های مشاهده هنگام فیلم‌برداری، بدون از دست دادن قابلیت AF، پیش‌نمایش را ارائه می‌دهند.

ویژگی های کاملتر دوربین های DSLR

مدل‌های حرفه‌ای سطح متوسط و بالا با منظره‌یاب‌های اپتیکال پنتاپریسم شیشه‌ای جامد، تصویر تماشایی «احساس واقعی» درخشانی را ارائه می‌کنند که هیچ EVF بدون آینه نمی‌تواند با آن مطابقت کند. این که آیا این برای شما مهم است، سلیقه ای است، اما بسیاری از عکاسانی که به منظره یاب اپتیکال عادت دارند، آن را یک مزیت قطعی می دانند.

دوربین‌های SLR دیجیتال معمولاً بزرگ‌تر از دوربین‌های بدون آینه هستند و این امر فضای بیشتری را برای قرار دادن کنترل‌های اختصاصی برای عملکردهای مختلف دوربین مانند ISO، جبران نوردهی، تعادل رنگ سفید و غیره می‌دهد.

استفاده از باتری های بزرگتر ظرفیت بیشتری را نسبت به باتری های کوچکتر فراهم می کند. با اکثر دوربین‌های DSLR با کالیبر حرفه‌ای، می‌توانید در تمام طول روز بدون تمام شدن باتری عکاسی کنید، و این همیشه در مورد دوربین‌های بدون آینه قابل مقایسه صادق نیست.

عکاسانی که دست‌های بزرگ دارند، اغلب دوربین‌های DSLR را ترجیح می‌دهند. دوربین‌های DSLR به شکلی بسیار ارگونومیک تبدیل شده‌اند و برخی از آن‌ها نسبت به همتایان بدون آینه‌شان راحت‌تر هستند. برخی از عکاسان احساس می‌کنند که یک دوربین سنگین‌تر، مانند DSLR، نسبت به برخی از دوربین‌های بدون آینه کوچک‌تر و سبک‌تر، پلتفرم تصویربرداری پایدارتری را ارائه می‌دهد. باز هم این موضوع سلیقه ای است و تصمیم شخصی است.

سیستم های تثبیت کننده تصویر در بدنه یا روی لنز DSLRS برای به حداقل رساندن اثرات لرزش دوربین ناشی از آینه. به همین دلیل است که بسیاری از حرفه ای ها تمایلی به تغییر ندارند.

بدون شک، هم دوربین‌های DSLR سنتی و هم دوربین‌های بدون آینه، سیستم‌های بسیار همه‌کاره و بادوام هستند که قادر به انجام بالاترین سطوح عملکرد تصویربرداری هستند. انتخاب بین این دو سیستم ذاتا سلیقه ای است و به این بستگی دارد که اکنون چه تجهیزاتی دارید و در چه جهتی می خواهید عکاسی کنید.

نتیجه

دوربین های DSLR و بدون آینه دو سیستم متفاوت با نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند که در این مقاله آکادمی هورشید سعی کردیم بصورت خلاصه و کوتاه شده به تفاوت بین این دو سیستم بپردازیم. دوربین‌های بدون آینه و دوربین‌های DSLR امروزی هر دو نشان می‌دهند که فناوری دوربین‌های دیجیتال چقدر پیشرفت کرده است، زیرا هر دو توانایی تولید تصویری با کیفیتی که قبلاً دیده نشده‌اند با عملکرد و راحتی خیره‌کننده را دارند. دوربین‌های DSLR ممکن است امروز برتر باشند، اما با سرعتی سریع که فناوری عکاسی در حال پیشرفت است، چه کسی می‌داند عکاسان فردا چه چیزی را ترجیح می‌دهند.

شما از دوربین های DSLR استفاده می کنید یا بدون آینه؟ اگر نظر و یا سوالی درمورد این مقاله دارید، برای ما در بخش نظرات، نظر و یا سوال خود را بنویسید.